Babacığım seni ne çok özledim!
Sert bakışlı ama şefkat dolu olan gözlerini
Vakur, kendinden emin hallerini
Bizim için üzülürken, gösterdiğin metaneti özledim
Nasihatlerini özledim babacığım
Gölgene sığınıp da, dert yanmayı özledim
Bize kalkan olmaya çalışmanı,
Hemen her konuda sana danışmayı özledim
Hep planlı, temkinli hallerini
Olaylara gösterdiğin tepkilerini özledim
Seninle hasbıhal olmayı özledim
Bize her zaman güç vermeni, güvenmeni özledim
Haklıydın evlat büyütmek zor iş
Ezilmemek için dik durmalı demeni özledim
Duygularını belli etmemeye çalışmanı özledim
Kendinden önce bizleri düşünmeni de çok özledim
Geleceğimiz için endişelenirken, gösterdiğin sebatı özledim
Ve yine haklıydın sorumluluk taşımak zor ve ağır
Çabalarımıza yürekten katkılarını ve sessiz dualarını özledim
Bugünlere gelişimizdeki unutulmaz fedakârlıklarını özledim
Zaman hızla akıp geçti ve biz artık olgunlaştık
Şimdi seni daha iyi anlıyorum babacığım
Giderken bir veda bile edemedik!
Kıymetlim, artık ellerinden öpemiyorum, sana sarılamıyorum
Ama güzel bir yerlerde olduğunu ve mutlu olduğunu hissediyorum
Beni görüp, duyduğunu ve anladığını da biliyorum
Bana kalan güzel, sıcacık anılarla dolu mutlu bir geçmiş
Dualarım her zaman seninle, yüreği kocaman babam benim!
(Biricik babamın anısına)
