Pazartesi, Mayıs 26, 2008

Vedasız bir gidişin ardından

Babacığım seni ne çok özledim!

Sert bakışlı ama şefkat dolu olan gözlerini

Vakur, kendinden emin hallerini

Bizim için üzülürken, gösterdiğin metaneti özledim


Nasihatlerini özledim babacığım

Gölgene sığınıp da, dert yanmayı özledim

Bize kalkan olmaya çalışmanı,

Hemen her konuda sana danışmayı özledim


Hep planlı, temkinli hallerini

Olaylara gösterdiğin tepkilerini özledim

Seninle hasbıhal olmayı özledim

Bize her zaman güç vermeni, güvenmeni özledim


Haklıydın evlat büyütmek zor iş

Ezilmemek için dik durmalı demeni özledim

Duygularını belli etmemeye çalışmanı özledim

Kendinden önce bizleri düşünmeni de çok özledim


Geleceğimiz için endişelenirken, gösterdiğin sebatı özledim

Ve yine haklıydın sorumluluk taşımak zor ve ağır

Çabalarımıza yürekten katkılarını ve sessiz dualarını özledim


Bugünlere gelişimizdeki unutulmaz fedakârlıklarını özledim

Zaman hızla akıp geçti ve biz artık olgunlaştık

Şimdi seni daha iyi anlıyorum babacığım


Giderken bir veda bile edemedik!

Kıymetlim, artık ellerinden öpemiyorum, sana sarılamıyorum

Ama güzel bir yerlerde olduğunu ve mutlu olduğunu hissediyorum


Beni görüp, duyduğunu ve anladığını da biliyorum

Bana kalan güzel, sıcacık anılarla dolu mutlu bir geçmiş

Dualarım her zaman seninle, yüreği kocaman babam benim!

A.KÜÇÜK

(Biricik babamın anısına)