Onca koşuşturmaca ve iş gücün arasında epey zamandır ihmal ettiğim blog'umda nihayet bu gün, bir iki satır yazma fırsatı bulabildim. Hep bu şehirden bir gün gitmek isterdim. İşte sonunda gidiyorum bu şehirden. Ama böylesini istememiştim tabiki. Bu sanki mecburi bir gidiş oldu, ama böyle olmalıydı.
Mutlumuyum; hayır. Mutsuzmuyum; hayır. Bilemiyorumki neler olacak, beni neler bekliyor, kafam çok karışık. Sadece kaderimin beni sürüklediği yere doğru gidiyorum işte. Allah'ım pişmanlık vermesin. Yeni bir şehir, yeni bir ev, yeni bir hayat belki kaldıysa yeni umutlar...
Hoşçakalın vefalı dostlarım, arkadaşlarım, hatta vefasız dostlarım, anılarım, güzel evim, çiçeklerim, kuşum sizede...hoşçakalın. Rabbim sizleri hiç ağlatmasın hep güldürsün. Kimseyi yalnız koymasın, arkadaşsız bırakmasın. Ne çok sevenimiz varmış meğer, bunu son bir iki haftada bir kez daha anladım. Allah eksikliklerini vermesin, iyiki varsınız.Hepiniz hakkınızı helal edin, ben çoktan ettim bile.
3 yorum:
Yeni bir şehir, yeni bir iş, yeni bir ev, yeni bir çevre... Sanki yeniden doğmuş gibi! Tüm kalbimle diliyorum ki, inşallah tüm bunlar sizin için en iyisi olur. Hayata devam edeceğiniz yeni şehrinizde mutluluklar sizinle olsun...
Teşekkür ederim bu güzel temenniler için. İnşallah hayırlısıyla öyle olur.
Şafak sökmeden,kimseler görmeden,bilinmeze,acllarınla başbaşa kalmaya,özgür olmaya güle güle.Boçların öde, alacaklarını ertele.Biliyorum gözlerinde bir iki damla gözyaşı,bakmayacaksın ardındaki uçurumlara.Üzülme,kahretme,ağlama,Kaybettim onu diye.Artık yok diye.Baksana yaşamak tüm güzelliğiyle HAYAT DEVAM EDİYOR.
Yorum Gönder