Cuma, Mayıs 26, 2006

Günlerden 26 Mayıs

YARIN

Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına.
Daha dün doğmuşuz sanki
Yeni okula başlamışız
Yeni sevmişiz

Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına
Yarın bitecek sanki her şey
Yarın ölecek gibiyiz.

Daha doymamışız yaşamasına
Günlerimiz dün bir, bugün iki
Sakın bir şey bırakma yarına
Yarın yok ki.

Özdemir ASAF

Ah baba ah, tam 4 yıl oldu senden ayrılalı. Bugün sen komadayken, başında umutla ve sabırla beklerken yaşadığımız günler geldi gözümün önüne bir bir.

Neler yaşadık neler bir bilsen sen yokken. Neler gördü bu yürek, nelere katlandı, katlanıyorda. Eskiden her olayda keşke burda olsaydı derdik senin için, şimdi ise belkide şu anda bunları iyiki görmedin, yaşamadın diyoruz ne tuhaf değil mi? Bilmem yanımızda olsan, bunları anacığımla birlikte sen de yaşasan neler olurdu, nasıl davranırdın? Mükemmel ana yüreği ile benim bile hayrete düşerek izlediğim o fedakar insan, hep bize kol kanat oldu sen yokken. Ama her işin en doğrusunu, en hayırlısını Rabbim bilir, biz bilemeyiz. Bunda da bizim göremediğimiz hayırlar gizlidir muhakkak. Bu bizim kaderimizdi, böyle takdir edilmişti. İşte böyle düşünüp, böyle hissedince biraz daha kolaylaşıyor herşey. Yoksa başka türlüsünün dayanılması çok ama çok zor.

Senin gibi bir babanın evlatları olmaktan, senin ismini taşımaktan hep gurur duymuştum, duyacağım da...Merak etme, bundan sonra da hep sana layık bir evlat olmak için çabalayacağım, senin istediğin doğrultuda, tıpkı benden olmamı istediğin gibi olacağım. Bizi etrafında toplayıp, hep birşeyler anlatmaya, bir şeyleri dinlettirmeye çalışmanı ve onlardan dersler çıkarmamızı söylemeni öyle özledim ki bilemezsin.

Babacım, hep derler ya Allah bunu unutturacak başka acı, dert vermesin ve daha acısını göstermesin. Bizler seni asla unutmadık ama senin acının üstüne bir de onlar büsbütün dağıttı bizi. Ama emanetlerin benim emanetlerimdi biliyorsun. Biraraya geldik sonunda, hep senin istediğin gibi, ama eksiklerimiz var aramızda. Kalanlarla elele verdik şimdi, toparlanmaya çalışıyoruz. Onlara elimden geldiğince iyi bakmaya çalışıyorum ve bakacağımda. Yaratan bu canı bu bedende koydukça tabi!

Rabbim cennetine alsın seni...

A.K.

AĞLAMAK

Ağlamak
Bazı acılarda yetmez
Bazı ölümlere
Örtüsüdür bazı acıların
Örter, örtülmez
Savunur bir süre
Ağlayanlar sevinmeli
Sevin ağlayabiliyorsan
Acılar art arda dinmeli
Durur bir nöbetci gibi
Durur bir bekci gibi
Zamana gülmeli-gülmeli.
Sevin ağlayabiliyorsan
Unutmanın kardeşidir ağlamak
Uyur uyanır yatağında duyguların
Düşüncenin kucağında hep çocuktur
Ağlamak.

Özdemir ASAF




1 yorum:

nevbahar dedi ki...

Canım,
Arwen'i açarken öğle korkuyorumki arık....Ama iyi oluyor, konuşuyormuşuz gibi.Sen çok güçlü ve özelsin,harikasın ,bir tanesin...Anacığına da,babacığına da layıksın.Hiç endişelenme.Hepimiz seninle gurur duyuyoruz.Seni çok seviyoruz.Gitmek sadece biçim değiştirmek,üçü de yanında.Seni hiç yalnız bırakmadılar...Rabbim kavrulan yüreğini tez zamanda ferahlatır inşallah.