Bir bilsen seni nasıl özledim.

Seni ne çok özledim ah bir bilseydin Ayfer'im. Kavgalarımızı bile. Bana beni hiç sevmiyomusun derdin ya. Öyle seviyomuşum ki bilemezsin. Halimi bir görsen, sen bile acırdın bana, perişanım, derbeder. İnsan neden kaybedince anlar sevdiklerinin değerini ki? Niye sana seni çok ama pek çok kereler sevdiğimi söylemedim, söyleyemedim ki.

Sensiz koca bir hayat, seninle paylaşılmayan her şey. Her istediğim, sıkıldığım an telefonun ucunda değilsin, yakınımda değilsin.

Bana bir gün, benim ablam ne güzelmiş ya demiştin, gerçekten sen oldukça güzelmişsin de ben farkedememişim demiştin ya onu hatırladım bu gün. O iltifatını nasıl unutabilirim, üzüntülü olduğum bir anda beni mutlu etmek için söylemiştin ya.

Geçenlerde sensiz ilk defa sinemaya gittim. Çok boş geldi, yorum yapan olmadı, tartışamadım, konuşamadım, gülemedim, sen yoktun çünkü. Kısacası, denedim ama olmadı sensiz. Sonra yine geçenlerde dağa çıktım, yine sensiz kayamadım doğru dürüst. Hiç zevk vermedi inan, inerken seninle şarkılar söyleyemedim bağıra çağıra. Yine geçen gün sensiz çarşıya çıktım. Alışveriş bile zevk vermedi, çünkü müdahale eden olmadı, ya da beğendim diyen olmadı. Olmadı inan. Sonra bizim kızlarla eskiden olduğu gibi, pembe salonda okey oynamaya gittik, seni yadettik, biraz gülüştük, konuştuk, şakalaştık. Bir sen yoktun. Ben kazandım ama inan hiç zevk vermedi, çünkü karşımda sen yoktun, bana göz kırpmamıştın. Olsun aşkta da kazanırsın sen demedin, diyemedin.

Sırdaşım, dostum, meslektaşım, arkadaşım, gardaşım, herşeyim... Seni çok ama çok özledim. Güzel gülüşünü, yüzünü, yorumlarını, cesaret vermeni, paylaşmanı, iyi niyetini, çözümlerini, herşeyini. Ah bir bilsen, sensiz nasılım. Beni senin gibi hiç anlayan yok. Sabır diliyorum Yüce Yaratan'dan verir İnşallah en kısa zamanda. Bir gün buluşacağız, sadece onu biliyorum ve bekliyorum. Öptüm seni o güzel yüzünden. Aciz Ablan.

ANLATAMIYORUM (MORO ROMANTICO)

Aglasam sesimi duyar misiniz,
Misralarimda;
Dokunabilir misiniz,
Gozyaslarima, ellerinizle?

Bilmezdim sarkilarin bu kadar guzel,
Kelimelerinse kifayetsiz oldugunu
Bu derde dusmeden once.

Bir yer var, biliyorum;
Her seyi soylemek mumkun;
Epeyce yaklasmisim, duyuyorum;
Anlatamiyorum.

ORHAN VELİ KANIK

Doğum günün kutlu olsun melek kardeşim!

Muratcım, dün senin doğum günündü. Nasıl unutmuşum, akşam geç vakit annem hatırlattı. Özür dilerim, zihnim çok doluydu hatırlayamadım. Sensiz senin ilk doğum günün...Seni kucaklayıp tebrik edemedim, uzun bir ömür dileyemedim ama sana güzel bir hediye gönderdim. İnşallah almışsındır, sana ulaştırılmıştır. Dün gece seninle eskisi gibi geç vakitlere kadar oturup sohbet edemedik, dertleşemedik. Ama biliyordum ki, sen yine beni dinliyor ve başını sallıyordun. Tasdik etmediklerine de kibarca olumlu alternatifler getiriyordun.

Sen ne mükemmel kardeştin, varmıydı senin gibisi. Seninle ne kadar gurur duysam azdır. Ben hep sizinleyim, sizinle doluyum zaten her anımda siz varsınız.

Allah'ım hiç bir ablayı böyle bir imtihanla sınamasın. Şükrediyorum her zaman, sevginizi, sıcaklığınızı kısa bir süre de olsa tatdım. Sizi yanımda hissettim. Ama bundan sonrada hep böyle olacak, her gittiğim yerde, her mekanda, her konumda sizler yanımda olacaksınız bunu biliyorum. Sizi kalbimde hissedeceğim. İçimde yaşatacağım.

Rahat uyu, güzel kardeşim, melek kardeşim.


SESSIZ GEMI

Artik demir almak günü gelmisse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmus gibi sessizce alir yol;
Sallanmaz o kalkista ne mendil, ne de bir kol.
Rihtimda kalanlar bu seyahetten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranli hayatin ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmis ve seven nafile bekler;
Bilinmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.

(Y.Kemal BEYATLI)