Pazartesi, Ekim 22, 2007

Eskimeyen Dosta

Arkadaşlığımız çeyrek asrı aştı ve bunca zaman içinde dostluğa ve kardeşliğe dönüştü
Yaralandıkça kalplerimiz her zaman birbirine dayandı ve destek oldu
Şikayetlenmeden birbirimize katlanarak ve sınırlarımızı da hiç aşmadan yaşadık
Esirgemedik birbirimizden sevgimizi ve ilgimizi, herkese ve her şeye rağmen


Zor ve bir o kadar da meşakkatli yıllar geçirdik birlikte, hiç sömürmedik ve hiç kullanmadık ki birbirimizi
El bilmedik birbirimizi ve hep yakın olduk. Birbirimizi kaybetmekten korkarak yaşadık ve birlikte büyüdük
Yalnızlık çektiğimizde, üzüldüğümüzde, hatta keyiflendiğimizde de daima aradık birbirimizi
Nice badireler atlattık birlikte omuz omuza, sonra da birbirimizi sessizce dualarımıza kattık
Evlerimiz şimdi uzaklarda olsa da, biliriz ki kalplerimiz birliktedir, biliriz ki sevgi mesafede değil kalplerdedir
Pişmanlık duymadan dostluğumuz sürerken, birbirimize hep değer verdik ve değerli hissettirdik


Çok ama pek çok sınavlar atlattı bu iki kardeş kalp, engellerle savaşarak, birlikte öğrendi, birlikte gözyaşı döktü ve birlikte güldü
Ancak koparamadı onları birbirlerinden ne bir kimse, ne de bir olay
Kanasa da yüreklerimiz bazen acıyla, sırdaş olduk ve birbirimizin dertleriyle dertlendik
Mutlu olduğumuz, birlikte eğlendiğimiz ve hatta güldüğümüz zamanlarda az değildi ki
Avunduk birbirimize verdiğimiz tesellilerle, biraz huzur bulduk belki, belki sığındığımız limanlar olduk
Kızsak da zaman zaman birbirimize, farklı düşünceler paylaşsak da, neticede hiç kopmadık, kopamayızda…


H.A. Küçük

3 yorum:

DG dedi ki...

Ne güzel... Sahi kaldı mı böyle dostluklar ya! Çıkar beklemeyen, en mutlu gününde yanında olduğu gibi en acı gününde de yanında olan, seven, sayan, değer veren, sırlarını başkasına anlatmayan, birbirini kullanmayan, araya zaman ve mesafe girsede birşey değişmeyen... Kıskandım desem kızmazsın dimi;)

hilal dedi ki...

Teşekkürler...her zaman böyle uzun yıllar boyu sürecek dostluklara ve kardeşliklere açığım:))

Adsız dedi ki...

Hilal nezaket gösteriyor...
Bu yazıyı okuyan herkese Can Yücel'in ''Dostlar Irmak Gibidir'' şiirine bir gözatmalarını öneriyorum. O zaman bu iki gerçek dost arasındaki bağın neden ve nasıl böylesine özel olduğunu bir kez daha anlarlar...
Dünya yüzündeki herkesin böyle bir dostluğu vardır umarım.