Cuma, Temmuz 21, 2006

Sonunda ben de EVlendim!

Nasıl oldu, bu kız da nihayet şeytanın bacağını kırdı demeyin canım oldu bile . EVlenmek nasıl bişeymiş sonunda gördük bizde. Ama çok zor bilesiniz, dedikleri kadar varmış yani. Zor ve bi o kadar da meşakkatli yani. Hele her işle bizzat kendiniz uğraşıyosanız, daha da zor. Anlıyacağınız pek tavsiye etmem yani, sıkıntıya girmeyin boşu boşuna. Ben bi daha da EVlenmem bilesiniz.
Önce herşeyi hazır yapılmış bir ev bulun, ev sahibinize de kiranızı zamanında ödeyin, ustalarla da didişmeyin ve de en önemlisi sinirlerinizi de bozmayın.
Ama şu da var tabi, her şey bitipte, içinde oturmayı başarabilirsek, home sweet home da olabilir yani?
Her şey bi yana da, nedense hiçbirimizde yeni bir ev sahibi olmanın verdiği çoşkuyu ve heyecanı göremiyorum. Sadece yapılması gerekli olan işler olarak kabul ediyoruz ve yapıyoruz o kadar!
Zannediyorum hepimizin içinden geçen ortak fikir şu: Neye yararki içinde şen kahkahalar duyulan bir ev olmadıktan sonra...

3 yorum:

nevbahar dedi ki...

Ayselim,
Eviniz hayırlı olsun.
Ben , evin uğuruna inanırım.Dilerim,mutlu günler geçirirsiniz.Evinizden yine eskisi gibi şen kahkahalar yükselir.Küçücük Küçükler koşuşur

O ev hala altı kişilik bir ailenin evi,inan bana.Onlar da sizinle geldiler inanıyorum.Sizlerle birlikteler.Sadece göremiyopruz.
Bizim inancımıza göre ayet-i kerimeler dünyaya serpiştirilmiş,etrafımazda uçuşuyorlar.Dikkatli bak;göreceksin.
Bizleri hiç terketmiyorlar.HEP YANINIZDALAR
Unutma, her gece bir sabaha gebe.
Umutsuzluk,Allah'ı gücendirmekten başka bir işe yaramaz.Allah'a küsmek olur mu?
Hem, ev ev diyip durma .Yuva o yuva...
Bunları sana niye mi söylüyorum?Tabii ki alttaki daireyi kapabilmek için!...

elifyavuz dedi ki...

Aynen katılıyorum yalnız bir şey hariç; alt katı biz kapacağız inşallah:D

nevbahar dedi ki...

Buyurun,buyurun.Müsayitiz:)